خلاصه جلسه 94/8/4
درس امروزما، تفسیر ابیات (1801-1739) حکایتی ازدفترچهارم مثنوی، با این مضمون بود که مسافری در بازگشت از سفرش از عراق، ادعای دریافت هدایای بسیاری ازامیر به سبب حمد وستایش وی داشت . لکن دوستانش ، قول او راباور نمیکردند.... دلایل آنها بر کذب ادعای مسافربرای ما که خواهان خود شناسی هستیم، بسیار مفید وآموزنده است. دوستان بدو می گفتند: مسافر راه سیر وسلوک که توان برقراری ارتباط با خدا پیدا میکند، سراپای وجودش از آرامش وتعادل سرشار می گردد ونشانی از افسردگی و پژمردگی در او یافت نمی شود، خصوصا که از راه شکرو ثنا به کسب رضایت "خالق فراوانی ها"(خدا) نائل شده باشد.
مولانا این سفر کرده را مثال میزند، تا بدانیم ما که دانش زده شده ایم وپراز هیجان هستیم، شعورغارت شده مان بصورت خودنمایی وابزاری برای فرار از لحظه درآمده است، مشتمان هنگام ادعا توسط صاحبدلان اهل کمال باز میشود. دوستان اهل کمال دریافته اند ، عارف حس سپاس را به کلام در نمی آورد. او ذرات وجودش آکنده از شکر است. آرامش ومستقر بودن در لحظه از وجودش گوهری قدرتمند ساخته، که نیازی به ابراز منیت ندارد و از آنجا که فاصله ی ذره ی وجود خود تا خورشید آفریدگاری را می بیند، به خود اجازه ی چنین گستاخی ، ادعا وناپرهیزکاری را نمی دهد.اگرچه ارتعاشات شعورش اطرافیان راتحت تاثیر قرار دهد.او میگوید: شما مسافران که تصور می کنید به توفیق شاکری خدا دست یافته اید، بدانید اگر از راه مقایسه با دیگران شکرگزاری می کنید، آثار شکر آن گونه که بایسته است درزندگیتان جاری و ساری نخواهد شد.
عبارت خانه ی دل، درتفسیر ابیات 1774 به بعد تشبیه جذاب وآموزنده ی دیگریست . زیرا هشدار میدهد، دراطراف خانه ی دل شما همسایگانی هستند، که ازاسرار خانه واقفند ودرمقابل آنان لاف نمیتوان زد. جنس شعورهای موجود در خانه از روزنه هایی وارد می شوند که شیاطین نیز از اسرار آن آگاهند. پس اگرخانه ی دلمان را با خشم ، ترس ، حرص، لاف وگزاف پر کنیم، شیطان به این خانه دعوت شده است وبر این آلودگیها دامن میزند.تاخودش را اثبات کند وبر عکس،اگراز خانه ی دلمان عطر حضور به بیرون سرایت کند روح عرفان وایقان دریچه های روشنی می گشایندوانبیا واولیا خدا که در مراتب بسیار بالاتری از آگاهی قرار دارند، حریمی در ملکوت بپا میکنند که نتیجه آن فراوانی ، عشق ، زیبایی و ...است و شیطان وشیطان صفتان را بدان راه نبرند.
باشد که رهرو مخلص و بی ادعای راه برگزیدگان خدا گردیم .
